જો રવિવાર બપોર પછી બાળકોને બહાર નીકળતા અટકાવ્યા હોત તો ઘરના દીવા ઓલવાયા ન હોત. પાંચેય નોઈડાના સાલારપુર ગામમાં એક ઈમારતમાં રહેતા હતા. દરેકની એકબીજા સાથે મિત્રતા હતી અને સાથે મળીને તેઓએ દુનિયાને અલવિદા કહ્યું. આ તે પાંચ પરિવારોની પીડા છે જેઓ સોમવારે દિલ્હીની સફદરજંગ હોસ્પિટલમાં પોતાના બાળકોના મૃતદેહનું પોસ્ટમોર્ટમ કરાવવા પહોંચ્યા હતા. બધા જ ખરાબ રીતે રડી રહ્યા હતા. પરિવાર માની શકતો ન હતો કે તેમના બાળકો તેમને છોડી ગયા છે. શબઘર બાદ સ્વજનોની હાલત કફોડી હતી. કોઈ કશું સમજી શક્યું નહીં. સૌથી દર્દનાક સ્થિતિ જોનપુરના રાજેન્દ્ર સિંહે જોઈ, જેમના બે બાળકો મૃત્યુ પામ્યા હતા. સફદરજંગ હોસ્પિટલમાં તેની આંખો સુકાઈ ગઈ હતી. તેના ઘરનો દીવો ઓલવાઈ ગયો.

આના એક દિવસ પહેલા, રવિવારે બપોરે, પાંચેય મૂર્તિનું વિસર્જન કરવા DND નજીક યમુના નદીમાં ઉતર્યા હતા અને પાંચેય ડૂબી જવાથી મૃત્યુ પામ્યા હતા. ઘટનાની માહિતી મળ્યા પછી, પોલીસે પ્રશાસન સાથે મળીને પાંચેયના મૃતદેહની શોધ કરી અને પોસ્ટમોર્ટમ માટે સફદરજંગ હોસ્પિટલમાં રાખ્યા. સોમવારે સવાર પડતાં જ પાંચેયના પરિવારજનો હોસ્પિટલના શબઘર બહાર ભેગા થવા લાગ્યા હતા. બપોરના એક વાગ્યા બાદ એક પછી એક તમામ મૃતદેહોને સ્વજનોને સોંપવાની કામગીરી શરૂ થઈ હતી. મૃતદેહ જોઈને બાળકોના પિતા અને તેની સાથે આવેલા પરિવારજનો સંપૂર્ણ ભાંગી પડ્યા હતા. એક પછી એક સ્વજનો તેમના બાળકોને જોઈને તેમના મૃતદેહ લઈને મોડી સાંજ સુધી તેમના વતન જવા રવાના થયા હતા.

રવિવારે બનેલી દુ:ખદ ઘટનામાં જૌનપુરના રાજેગાંવના રહેવાસી રાજેન્દ્ર સિંહનો આખો પરિવાર મૃત્યુ પામ્યો. તેને બે પુત્રો હતા, જેમને તેણે ભણવા મોકલ્યા હતા. રવિવારે મૂર્તિ વિસર્જન દરમિયાન બંને યમુનામાં ડૂબી ગયા હતા. રડતા રડતા રાજેન્દ્રસિંહે કહ્યું કે હવે અમારા માટે કંઈ બચ્યું નથી, જીવવાનો કોઈ સહારો નથી. હવે શું કરશો? 21 વર્ષનો મોટો દીકરો અંકિત B.Com ના ફાઈનલ યરનો વિદ્યાર્થી હતો અને 15 વર્ષનો નાનો દીકરો અર્પિત 9મા ધોરણમાં ભણતો હતો. રવિવારે તેના મિત્રો સાથે મૂર્તિ વિસર્જન માટે ગયો હતો અને જીવતો પાછો આવ્યો ન હતો. એ બંને અમારો સહારો છે એમ કહ્યું અને બંને હાથ છોડીને કાયમ માટે ચાલ્યા ગયા.

ભણવા માટે ઘરેથી નોઈડા આવ્યો, પણ જીવન છોડી દીધું, ઘરના બધા રાહ જોતા હતા કે તે તહેવારમાં ઘરે આવશે પણ દુઃખની વાત છે. આ દર્દ છે બદાઉનના ઈસ્લામનગરના મોહલ્લા બામનપુરીના રહેવાસી હરકિશોરની. લલિતના મૃતદેહને લેવા માટે સફદરજંગ હોસ્પિટલ પહોંચેલા પિતા હરકિશોરે કહ્યું કે તેમણે વિચાર્યું ન હતું કે પુત્રને આવા ઘરે લઈ જવો પડશે. લલિત ચાર ભાઈઓમાં વચ્ચે હતો. નવમા ધોરણમાં ભણતો હતો, વાંચવામાં ઉતાવળ હતો, વિચારતો હતો કે વાંચી-લખવાથી કંઈક બનીશ. ઘરથી દૂર નોઈડામાં ભણતો હતો. ડાહ્યો હતો, પછી ખબર નહીં તેણે આટલી મોટી ભૂલ કેવી રીતે કરી.

બપોર સુધી સાથે સૂતા હતા, અચાનક જાગી ગયા અને કહ્યું કે હું મૂર્તિ વિસર્જન કરીને જલ્દી પાછો આવીશ. તે ન આવ્યો, માત્ર તેની માહિતી આવી. આવું થશે એવું વિચાર્યું ન હતું. આ કહેવું છે યમુનામાં ડૂબી ગયેલા ઋતુરાજ શ્રીવાસ્તવના પિતા મુન્ના શ્રીવાસ્તવનું. પુત્રનો મૃતદેહ લેવા આવેલા ગોરખપુરના સિધવાન સ્થળના રહેવાસી મુન્નાએ આંસુભર્યા સ્વરે કહ્યું કે 12 વાગ્યા સુધી દીકરો મારી સાથે હતો, જો તે સમયે તેણે તેને બહાર જતો અટકાવ્યો હોત તો તે ન હોત. થયું તેને ગામમાંથી ભણવા માટે લાવવામાં આવ્યો હતો. તે અહીં બીએસસીનો અભ્યાસ કરતો હતો. તે એક ખાનગી કંપનીમાં પણ નોકરી કરતો હતો. તે પાંચ બાળકોમાં મધ્યમ હતો, પરિવારને મદદ કરતો હતો, તેણે વિચાર્યું કે તે તેનો અભ્યાસ પૂરો કરીને ઘરે પરત ફરશે. સાથે તહેવારમાં જવાની વાત હતી, પણ તે અમને બધાને કાયમ માટે છોડીને ચાલ્યા ગયા.

નાનો ભાઈ ગામડેથી કમાઈને નોઈડા આવ્યો હતો, નક્કી થયું કે તે જલ્દી ઘરે પાછો આવશે, પણ આ રીતે આવશે એવું વિચાર્યું પણ નહોતું. આ સત્યેન્દ્રનું દર્દ છે જે પોતાના 19 વર્ષના નાના ભાઈ વીરેન્દ્રના મૃતદેહને લેવા સફદરજંગ હોસ્પિટલ પહોંચ્યા હતા. આગરાના ગઢી કિશન ગામમાં રહેતા સત્યેન્દ્રએ જણાવ્યું કે નાનો ભાઈ ઘરેથી કામ કરવા નોઈડા આવ્યો હતો. મિત્રો સાથે અહીં રહેતા, રવિવારે બધા માટે એક પ્લાન બનાવ્યો અને મૂર્તિનું વિસર્જન કરવા ગયા. પરિવાર હજુ પણ માની શકતો નથી કે અમારો સૌથી નાનો ભાઈ ગયો છે. અમને હજુ પણ લાગે છે કે તે આવશે. આખો પરિવાર ઘરે તેની રાહ જોઈ રહ્યો છે. હવે મને સમજાતું નથી કે તેને આ હાલતમાં કેવી રીતે લઈ જઈશ, પિતાને શું કહું